Το παρόν και το μέλλον ενός παιδιού με δυσλεξία

«Η δυσλεξία είναι η πιο κοινή από τις ειδικές μαθησιακές δυσκολίες αλλά δεν πρέπει να αποτελεί τροχοπέδη στην εξέλιξη του παιδιού»

Επιμέλεια Μαρία Τσαγγάρη – φιλόλογος

Η ενημέρωση και η γνώση περί μαθησιακών δυσκολιών διευκολύνουν τη ζωή των παιδιών σε πολλά επίπεδα όχι μόνο στις σχολικές επιδόσεις. Η δυσλεξία είναι η πιο κοινή από τις ειδικές μαθησιακές δυσκολίες. Πολλά παιδιά παρουσιάζουν δυσκολίες στην κατανόηση όσο και στην κωδικοποίηση/αποκωδικοποίηση του γραπτού λόγου. Συνέπεια της δυσλεξίας μπορεί να είναι μία απλή δυσκολία στην ανάγνωση, στη γραφική επιδεξιότητα, στην ορθογραφία ή στην αριθμητική έως και πλήρης αναλφαβητισμός. Τα συμπτώματα διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Ο κος Φώτης Παπαναστασίου ειδικός παιδαγωγός και σχολικός σύμβουλος μας βοηθάει σήμερα να αλλάξουμε το παρόν και το μέλλον των παιδιών με δυσλεξία καταρρίπτοντας 9 μύθους.

Μύθος 1. Η δυσλεξία είναι αρρώστια
Αλήθεια: Η δυσλεξία και φυσικά δεν είναι αρρώστια. Η Διεθνής ομοσπονδία Νευρολογίας καθορίζει τη δυσλεξία ως δυσκολία που εκδηλώνεται σε απροσδόκητη αποτυχία στην εκμάθηση του γραπτού λόγου, ιδιαίτερα της ανάγνωσης, παρά τη φυσιολογική νοημοσύνη, την επαρκή σχολική εκπαίδευση και τις επαρκείς κοινωνικο-πολιτικές ευκαιρίες. Εμπεριέχει στοιχεία από όλες τις μορφές των Μαθησιακών Δυσκολιών και γι’ αυτό θεωρείται η κυριότερη αυτών. Συνδέεται με όλες τις λειτουργίες της γλώσσας με προεκτάσεις και στη μαθηματική σκέψη. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν παρουσιάζονται όλα τα συμπτώματα της Δυσλεξίας με την ίδια μορφή σε όλα τα παιδιά.

Μύθος 2. Μπορεί το πρόβλημα αυτό να αντιμετωπιστεί πλήρως και να αποκατασταθεί η όποια δυσλειτουργία υπάρχει
Αλήθεια: Οι Μαθησιακές Δυσκολίες είναι μια δια βίου συνθήκη. Η ένταση των συμπτωμάτων τους είναι διαφορετική σε κάθε ηλικία του παιδιού, το συνοδεύουν όμως για όλη του τη ζωή. Με την κατάλληλη εκπαίδευση οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες ανταποκρίνονται πιο θετικά απέναντι στη μάθηση. Παρ’ όλα αυτά μέχρι στιγμής δεν υπάρχει επιστημονική έρευνα ή εκπαιδευτικό πρόγραμμα που να μπορεί να θεραπεύσει πλήρως τις Μαθησιακές Δυσκολίες.

Μύθος 3. Είναι κληρονομικό
Αλήθεια: Σήμερα είναι γνωστό και επιστημονικό τεκμηριωμένο πως η αιτία της δυσλεξίας βασίζεται σε νευρολογική διαταραχή. Πρόκειται, λοιπόν, για μια νευρολογική διαταραχή κι όχι για ένα περιβαλλοντικό πρόβλημα. Υπάρχουν έρευνες που υποστηρίζουν την κληρονομικότητα της δυσλεξίας, ωστόσο απαιτείται ακόμη μεγάλος αριθμός ερευνών για να διεξάγουμε ασφαλή επιστημονικά αποτελέσματα για το συγκεκριμένο θέμα.

Μύθος 4. Οι δυσλεκτικοί απλά είναι τεμπέληδες
Αλήθεια: Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες πολλές φορές δείχνουν την εικόνα του μαθητή που βαριέται, εικόνα φυσικά που είναι ανακριβής. Απλά χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να ολοκληρώσουν μία εργασία. Επίσης, τις περισσότερες φορές στην προσπάθειά τους να αποφύγουν άλλη μία αποτυχία, αποφεύγουν να εμπλακούν σε ακαδημαϊκές εργασίες.

Μύθος 5. Δεν είναι αναγκαία η πρώιμη παρέμβαση από κάποιο ειδικό
Αλήθεια: Όσο πιο έγκαιρα γίνει η διάγνωση και η παρέμβαση από ειδικό, τόσο πιο ενθαρρυντικά και θετικά είναι τα αποτελέσματα στην ακαδημαϊκή και κοινωνική εξέλιξη του παιδιού. Σε μικρή ηλικία είναι δύσκολο να γίνει έγκυρη διάγνωση. Ωστόσο, με ειδικά εργαλεία ανίχνευσης μπορούμε να εντοπίσουμε τους μαθητές που βρίσκονται σε ομάδες υψηλού κινδύνου και να τους υποστηρίξουμε με κατάλληλα προγράμματα.

Μύθος 6. Σε οποιαδήποτε ηλικία μπορεί να γίνει η παρέμβαση και τα συμπτώματα να εξασθενίσουν
Αλήθεια: Η παρέμβαση θα πρέπει να ξεκινά αμέσως μετά τη διάγνωση. Μια καλή ηλικία για να γίνει η πρώτη αξιολόγηση και διάγνωση των δυσκολιών μάθησης του παιδιού είναι μετά το πρώτο εξάμηνο της Α’ Δημοτικού. Η διάρκεια της παρέμβασης εξαρτάται από το κάθε παιδί, την ένταση και τη συχνότητα των συμπτωμάτων.

Μύθος 7. Οι δυσλεκτικοί είναι χαμηλής νοημοσύνης
Αλήθεια: Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες έχουν τουλάχιστον «φυσιολογικό» δείκτη νοημοσύνης. Ενώ σε κάποια από τα παιδιά αυτά ο δείκτης νοημοσύνης τους είναι υψηλός. Το κατώτερο επίπεδο νοημοσύνης, πάντως, των παιδιών με Μαθησιακές Δυσκολίες είναι το κατώτερο όριο του «φυσιολογικού».

Μύθος 8. Μπορεί κάποιος με δυσλεξία να σπουδάσει
Αλήθεια. Τα παιδιά με δυσλεξία μπορεί να επιτύχουν ακαδημαϊκά μέσα από ένα πρόγραμμα υποστήριξης και παρέμβασης. Η δυσλεξία δεν αποτελεί εμπόδιο για να σπουδάσει ένα παιδί. Σίγουρα θα του δημιουργήσει αρκετές δυσκολίες, αλλά δεν αποτελεί αποτρεπτικός παράγοντας. Όλα εξαρτώνται από το πόσο έγκαιρα θα ξεκινήσει η πρώιμη παρέμβαση και πόσο θα υποστηριχτεί το παιδί από τους κατάλληλους ειδικούς στη σχολική του πορεία.

Μύθος 9. Ελάχιστες ελπίδες έχουν στο εργασιακό χώρο
Αλήθεια: Όπως και στις σπουδές, έτσι και στον εργασιακό χώρο, η δυσλεξία δε σημαίνει αποτυχία. Οι δυσκολίες στην ενήλικη ζωή αφορούν κυρίως τη διαχείριση του χώρου και του χρόνου, την οργάνωση και αυτορρύθμιση. Παράγοντες που επηρεάζουν άμεσα την εργασία ενός ατόμου. Αν όμως έχει υποστηριχτεί σωστά κατά την προσχολική, σχολική και έφηβη ζωή του δε θα αντιμετωπίσει μεγάλα και σοβαρά προβλήματα.

Πηγή: https://www.xronos.gr/arthra/paron-kai-mellon-enos-paidioy-me-dyslexia